De schilder Frans Maarten Gerard Copijn (Groenekan 11 maart 1899 – 29 maart 1979) was de zoon van Pieter Gerard Copijn (1854-1927) telg uit het befaamde geslacht van boomkwekers en landschapsarchitecten. Frans liet een fraaie collectie van 150 aquarellen na. Foto: Frans Copijn in zijn Groenekanse atelier, 1966. (Foto ter beschikking gesteld door Frans Copijn stichting/Lia Copijn.)
Copijns werken waren van hoog niveau en verbeeldden onder meer landschappen, graansoorten en grassen, dieren, bomen, bloemen en geneeskruiden, wolken en wolkenvorming en andere natuurverschijnselen. Hij betitelde zijn oeuvre als ‘Het boek van de aarde’. Frans Copijn woonde in het Groenekanse landhuis Welgelegen. (Meer daarover kan men op deze site lezen door HIER te klikken.]
Copijn studeerde biologie maar beëindigde deze studie na zijn kandidaatsexamen en vestigde zich in Amsterdam waar hij de studie Schilderen aan de Rijksacademie aldaar oppakte. Frans was diep verbonden met de antroposofie van Rudolf Steiner en maakte door hem kennis met de kleurenleer van Goethe.
In de jaren twintig vestigde hij zich in Duitsland waar hij trouwde met zijn geestverwante Marianne Elisabeth Wegel die in 1945 zou overlijden. Uit het huwelijk werden vier kinderen geboren. In 1950, vlak voor de totstandkoming van het IJzeren Gordijn (die Oost-Duitsland vanuit het vrije Westen tot 1989 praktisch ontoegankelijk zou maken), vluchtte Copijn met zijn het gezin naar Nederland. Voor hem werd in 1951 een atelier gebouwd, midden in de tuin van Huize Welgelegen. Rondom het atelier legde hij een fraaie tuin aan.
Frans gaf daarna jaarlijks enkele weken schilderlessen op de nu in Dronten gevestigde land- en tuinbouwschool voor biodynamische landbouw Warmonderhof. Op verzoek van de psychiater en pedagoog Bernard Lievegoed en zijn vrouw Nel Schatborn maakte hij meerdere grote wandschilderingen voor het door dit echpaar opgerichte heilpedagogisch instituut Het Zonnehuis te Zeist.
In 1978, nog tijdens zijn leven, is door Wim Schukking de Frans Copijn Stichting opgericht in overleg met Frans en Lore Copijn, met als doelstelling het werk van Frans Copijn te bewaren en openbaar te maken. Het resultaat kwam in 2025, met de publicatie van het ‘Boek van de Aarde’ en een tweetal exposities in Zeist en Den Haag (voor meer hierover klik men HIER).
Hieronder ziet men twee aquarellen van Frans Copijn, ‘Paardenbloem’ uit 1941 en ‘Kraanvogels’ uit 1950 (ter beschikking gesteld door de stichting Frans Copijn en mw. Lia Copijn en met hun toestemming hier geplaatst.)
AD (met dank aan mw. Lia Copijn).
