Afbeelding: Julianalaan 34 in de beginperiode. Het winkelpand uit 1922 begon als lingeriezaak. In het spiegelgebouw op nummer 36 zou zich later kantoorboekhandel Dapper vestigen. De huisingang heeft nu Uilenpad als adres. Foto: Privécollectie familie Heintzberger.
In 1924 werd Nico Heintzberger, de vader van Kees, geboren in Dordrecht. Nico’s vader had als vertegenwoordiger in voeringstoffen het land afgereisd langs modemagazijnen. Omdat het gunstig was om centraal te wonen én in de buurt van een station, vestigde de familie zich in 1927 aan de Haydnlaan in Bilthoven. Aan de plaatselijke Van Dijcklaan had zich na de beurscrisis van 1929 de uurwerkenspecialist Hermann Sonderkamp gevestigd. Deze Duitse ingenieur was voor zichzelf begonnen nadat de ENEM, de Eerste Nederlandsche Electro-Magnetische Uurwerkenfabriek in Utrecht de deuren had gesloten. Het kwam tot een ontmoeting van beide gezinnen.
Nico wist na de lagere school niet goed wat hij wilde worden. Tot hij in 1937 bij Sonderkamp het klokkenmakersvak ontdekte. Dat fijne knutselwerk beviel hem zeer en op zijn 18e in 1942 behaalde hij het vakdiploma. Toen Hermann Sondermann in 1947 ermee ophield, nam niet zijn eigen zoon, maar Nico de zaak over. Nico verhuisde in 1956 van de Van Dijcklaan naar Julianalaan 34. Op dat adres had mevrouw An Vunderink de winkelruimte te huur gezet. Zelf bleef ze erboven wonen. Dit pand uit 1922 had tot dat moment dienst gedaan als winkel voor kousen en lingerieartikelen.
In de tussenliggende decennia was achter de winkel de ene tuinkamer na de ander verrezen om te verhuren aan de zomergasten van natuurbad De Biltsche Duinen. Met oog op de grote verdiensten gingen de hoofdbewoners ’s zomers zélf in een tuinkamer wonen, en verhuurden dan de bovenwoning als pension. Tegen de tijd dat het gezin Heintzberger, met Kees als baby, de voormalige tuinkamers betrok, was dat aanvankelijk verre van comfortabel; ze waren niet berekend op bewoning het hele jaar door.
Opgeknapt
‘Aan de voorkant’, breidde N. Heintzberger uit van klokkenmaker en horloger naar juwelier. In 1960 vertrok mevrouw Vunderink zodat het gehele pand tot zijn beschikking kwam. Echter, met het oog op de afbetaling van de hypotheek werd ervoor gekozen, om het bovenhuis voorlopig te verhuren aan een Amerikaanse officier van luchtmachtbasis Soesterberg. Dat leverde goudgeld op, vertelt Kees. In 1964 werd de Julianalaan opgeknapt en werden de hoge eikenbomen aan beide zijden gekapt. Het gezin Heintzberger zou tot 1975 blijven puzzelen met de beschikbare ruimte: deel winkel, deel woning, deel werkplaats. Tot eindelijk de grote verbouwing kon plaatsvinden, de hele benedenruimte winkel en werkplaats werd en we boven konden gaan wonen.
In 1974 had ik de vakopleidingen in Schoonhoven afgerond: goudsmid, uurwerken, graveur, edelsteendeskundige en juwelier. In 1977 kwam ik in de zaak en Louise en ik namen die uiteindelijk over in 1990. Na 16 jaar en met tien personeelsleden zetten we er in 2006 een streep onder. Oorzaak: criminaliteit. De problemen begonnen al in de jaren ’90: ingeslagen ruiten, dreigberichten, rechercheur aan de deur. Mijn vrouw heeft nog eens ondergedoken gezeten met de kinderen.
Afgerond
Dat was het ons niet waard. Nadat we ons personeel goed hadden ondergebracht, hebben we de hele inventaris in 3 weken tijd per internet geveild. De winkelruimte konden we snel verhuren aan een neef van Marc Doek. Die deed de franchise van Hunkemöller, een landelijke lingerielijn. En zo werd adres Julianalaan 34 na 50 jaar, opnieuw een lingeriezaak.
Kees Heintzberger is nu taxateur/makelaar in juwelen. De zonen en de dochter zijn geen juwelier geworden, al is in de beroepskeuze van de oudste wel een parallel te zien met het vak. Hij is ICT-specialist. Liet al op zijn 15e een dure computer bouwen. Met het geld van een goudklomp, die hij had gewonnen met een Flippo – wedstrijd, dé jeugdrage van de jaren ’90. Kees en Louise bleven boven de winkel wonen.
Met dank aan Kees en Louise Heintzberger
VC
U bevindt u op de Rondleiding Bilthoven Centrum. Voor het vervolg klik HIER.
